یکی از سنت‌‌های قدیمی کمپانی اکتیویژن، استفاده‌ی بیش از حد از فرمول‌های موفق عناوین خود در راستای درآمدزایی بیشتر بوده است و حال با عرضه‌ی بازی Call Of Duty: Vanguard به شکل توهین آمیزی نشان داده است که هیچ ارزشی برای طرفداران فرنچایز خود قائل نیست و همان محصول قبلی خود را با برچسبی جدید به بازار عرضه کرده است.

 همچنین استودیوی Sledgehammer (اسلج همر) که برای بار دوم عنوانی در بازه‌ی تاریخی جنگ جهانی دوم ارائه می‌دهد، نشان می‌دهد که از اشتباهات پیشین خود درس نگرفته است و دوباره عنوانی متوسط را راهی بازار کرده است.

کال آو دیوتی از آن مجموعه‌هایی است که به انتشار سالیانه‌اش عادت کرده‌ایم؛ البته که بار این انتشار هر سال یک نسخه روی دوش فقط یک استودیو نیست و نسخه‌های مختلف بازی، توسط سه استودیو مختلف ساخته می‌شوند و هرکدام فرصت مناسبی برای توسعه در اختیار دارد. این سری قرعه به نام استودیو اسلج‌همر افتاده تا با Call of Duty: Vanguard، دوباره ما را به دوران جنگ جهانی دوم ببرد؛ دوره‌ای که برخی از بهترین نسخه‌های کال آو دیوتی مثل نسخه دوم در آن جریان داشت و البته که اسلج‌همر هم با آن غریبه نیست.

Call of Duty: Vanguard سبک روایتی نسبتا متفاوت در بخش داستانی دارد و علاوه‌بر این قسمت، شامل حالت‌های چندنفره و زامبی هم می‌شود

داستان Call of Duty: Vanguard، درحالی‌که در پس‌زمینه شهر هامبورگ درون شعله‌های آتش بمب‌ها همه‌جای آن را فرا گرفته، گروهی از سرباز‌ها در قالب یک گروه ویژه کنار هم جمع شده‌اند تا با رهبری آرتور کینگزلی، اطلاعاتی از پروژه فینیکس به‌دست بیاورند. بااین‌حال همه‌چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود و پس از رسیدن به یک جعبه قفل‌شده و تلاش برای خارج کردن آن، گروه مورد‌حمله نازی‌ها قرار می‌گیرد و به‌دست یک افسر بالا رده نازی می‌افتد.

استودیو اسلج‌همر، با اتخاذ چنین رویکردی، سعی کرده تا اولا گوشه‌های مختلفی از جنگ جهانی دوم را به‌تصویر بکشد و علاوه‌بر آن، با متمرکز کردن داستان روی چند شخصیت مختلف، از آن‌ها کاراکتر‌هایی قهرمان‌گونه بسازد و از این طریق بین مخاطب و شخصیت‌ها، ارتباط برقرار کند. اما این ایده که از قضا روی کاغذ خیلی هم جذاب به‌نظر می‌رسد، در عمل آنطور که باید جواب نمی‌دهد و تحت تاثیر دلایل مختلفی، باعث ایجاد مشکل برای داستان کلی بخش کمپین می‌شود.

 یکی از موضوعاتی که در تریلرهای بازی تاکید زیادی بر آن شده بود کرکترها و خصوصیات خاص آن‌ها بود. قهرمانان بازی عبارتند از: Polina Petrova یک اسنایپر حرفه‌ای روسی، Lucas Riggs متخصص مواد منفجره استرالیایی، Wade Jackson خلبان خبره‌ی آمریکایی و در نهایت Arthur Kingsley که رهبر این تیم می‌باشد و دستورات را صادر می‌کند.

هرکدام از این چهار کرکتر مراحل مربوط به خود را دارند که در آن به گذشته، خصوصیات خاص و دلیل عضویت آن‌ها در این تیم می‌پردازد. لازم به ذکر است که خصوصیات هر یک از این کرکترها بر روی روند گیم‌پلی مراحل مربوط به آن‌ها تاثیر بزرگی دارد.

 همچنین هر یک از این کرکترها یک Ability خاص به خود را دارند که در طول مراحل آن‌ها قابل استفاده است و پس از هربار استفاده نیاز به زمان مشخصی برای شارژ شدن دارد تا دوباره قابل استفاده شود.

به عنوان مثال Polina از سکانس‌های مخفی کاری زیادی در مراحل خود برخوردار است و همچنین برخی مکانیزم‌های پارکور نیز در طول مراحل او به چشم می‌آید. Ability مربوط به این کرکتر نیز استفاده از چاقوی خود برای به اشتباه انداختن اسنایپرها می‌باشد به طوری که شما با استفاده از این Ability چاقوی خود را بالا آورده و با استفاده از تابش نور به آن باعث می‌شوید اسنایپرهای دشمن یک تیر را به اشتباه به چاقوی شما شلیک کنند و به شما این فرصت را می‌دهد که تا قبل از تیراندازی دوباره آن‌ها را بکشید.

این Ability برای کرکتر Wade ترکیبی از مکانیزم Slow Motion عناوین Max Payne و قابلیت Auto Aim می‌باشد به طوری که با فعال کردن آن زمان آهسته شده و شما توانایی دیدن دشمنان را حتی از پشت دیوار دارید و با ADS کردن به طورخودکار بر روی آن‌ها نشانه می‌گیرید که به شما اجازه می‌دهد به سرعت تعداد زیادی از دشمنان خود را از پا در بیاورید.

کرکتر Lucas از آن‌جایی که یک متخصص مواد منفجره است توانایی حمل تعداد زیادی از نارنجک‌ها و مواد منفجره‌ی متفاوت را دارد. Arthur نیز توانایی دستور حمله به دشمنان مختلف را دارد.

 در حالی که این قابلیت‌ها چهره‌ی جذابی بر روی کاغد دارند اما برخی از آن‌ها به درستی در گیم‌پلی بازی پیاده سازی نشده‌اند و می‌توان گفت که فقط کرکترهای Polina و Wade خصوصیات جالبی دارند و این درحالی است که این خصوصیات و Abilityها تاثیر خود را در مراحل کرکترهای دیگر آنچنان به نمایش نمی‌گذارند و دلیل آن نیز طراحی ضعیف آن‌هاست.

در حالی که سازندگان با اضافه کردن مکانیزم‌ها و خصوصیات مختلف سعی بر ایجاد تنوع در مراحل مراحل مربوط به هر یک از قهرمانان بازی دارند اما در این زمینه شکست می‌خورند و از بین مراحل مختلف بازی تنها مراحل مربوط به شخصیت Polina و برخی از مراحل مربوط به شخصیت Wade از زیروبم قابل قبولی برخوردار است و تعداد قابل توجهی از مراحل بازی تشکیل شده از سکانس‌های خسته‌کننده، تکراری و Scripted می‌باشند که به شدت از لذت آن‌ها می‌کاهند.

یکی از مشکلات داستان این بازی کوتاه بودن آن است و در حالی که بازی تاکید زیادی بر پرداختن به کرکتر‌های اصلی دارد اما به دلیل کمبود زمان برای انجام این‌کار آنچنان ارتباطی بین پلیر و کرکترها برقرار نمی‌شود.

یک بخش از حالت‌های سه‌گانه ونگارد هم مربوط‌به قسمت زامبی است که توسط استودیو تری‌آرک ساخته شده است. در این نسخه بخش زامبی‌ها کمی تغییرات داشته و به‌جای ساختاری که در کلد وار ارائه می‌کرد، بازیکنان را وارد یک محیط هاب‌مانند می‌کند و پس از آن ازطریق پورتال‌های موجود، می‌توانید به نبرد با زامبی‌ها بروید و مأموریت هر پورتال را انجام دهید؛ مأموریت‌هایی مثل زنده ماندن دربرابر حمله زامبی‌ها برای مدت‌زمان مشخص یا رساندن سنگ‌هایی مخصوص به محل تعبیه‌شده. با اینکه کماکان کشتن این موجودات ترسناک در ونگارد هم جذابیت خوبی دارد، ولی حالت زامبی بازی فعلا از حیث محتوا گستردگی خیلی خاصی ندارد و صرفا به یک تجربه بقا‌مانند محدود می‌شود

استودیو اسلج‌همر مخصوصا در بخش داستانی ونگارد، چه از نظر گرافیکی و چه از حیث صوتی، کیفیت بسیار خوبی ارائه می‌دهد. جزییات بصری مراحل مختلف بازی انصافا بالا است و طراحی اسلحه‌ها و کاراکتر‌ها هم به شکل زیبایی صورت گرفته است. همچنین نورپردازی‌های چشم‌نواز بازی و افکت‌های مناسب مواردی مثل انفجار‌ها هم مزید بر علت می‌شود تا این زیبایی دوچندان شود و ترکیب آن با کیفیت خوب صداگذاری سلاح‌ها و شلیک‌ها، بازیکن را به‌خوبی در حس و حال نبرد غوطه‌ور می‌کند.

برای خرید بازی Call of Duty: Vanguard و همچین دیدن بازی های دیگر به گیم وان استور مراجعه کنید